هر آنچه لازم است درباره سقط جنین به دلایل پزشکی بدانید

هر زن بارداری ممکن است به دلایل مختلف تصمیم به پایان بارداری خود بگیرد، از جمله این دلایل می توان به نگرانی در مورد سلامت خود یا سلامت جنین اشاره کرد.

سقط جنین که ختم حاملگی هم نامیده می شود، یک عمل پزشکی است که به دلایل مختلف انجام می شود. اگر سقط جنین به دلایل پزشکی انجام شود، به آن «سقط درمانی» نیز گفته می شود. سقط درمانی اغلب در مواردی پیشنهاد می شود که جنین شرایط ناهنجار و ناسازگاری با ادامه زندگی دارد یا زمانی که سلامتی زن  باردار در معرض خطر است. موارد دیگری که ممکن است منجر به سقط جنین به دلایل پزشکی شوند چندان ساده و قابل توضیح نیستند.

هر زنی که بارداری خود را به پایان رسانده بی شک دلایل خاص خود را برای انتخاب سقط جنین داشته و همه این دلایل به خودی خود معتبر هستند. اگر در خصوص دلایل پزشکی برای سقط جنین کنجکاو هستید در ادامه مقاله با ما همراه باشید.

دلایل پزشکی سقط جنین

سقط جنین یک روش رایج است. بر اساس آمار موسسه Guttmacher، در سال 2017 بیش از 862000 سقط جنین در ایالات متحده انجام شده است.

مطالعه ای در همان سال نشان می دهد که دلایل سقط جنین بسیار متفاوت هستند. در این مطالعه از زنان باردار متعلق به 14 کشور مختلف نظرسنجی شده است. نتایج این نظرسنجی نشان می دهد که نگرانی‌های اجتماعی- اقتصادی و دلایل شخصی مانند نخواستن یک فرزند دیگر یا نخواستن فرزند در آن مقطع زمانی از شایع‌ترین دلایل سقط هستند. این نظرسنجی نشان می دهد که در بیشتر موارد افراد بیش از یک دلیل برای سقط جنین دارند. در خطر بودن سلامتی مادر و جنین یکی از مهمترین دلایلی است که مردم سقط جنین را انتخاب می کنند.

ناهنجاری های جنینی و اختلالات مادرزادی

ممکن است متخصصین طی مراقبت های دوره بارداری آزمایش های غربالگری یا تشخیصی را در سه ماهه اول و دوم بارداری انجام دهند. این آزمایش ها شامل سونوگرافی، آزمایش غیرتهاجمی قبل از تولد (NIPT)، نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) یا آمنیوسنتز می شود. گاهی اوقات، این آزمایشها وضعیتی را نشان می دهند که می تواند بر کیفیت زندگی کودک تأثیر منفی بگذارد یا منجر به مرگ جنین قبل از تولد یا مدت کوتاهی پس از آن شود. در برخی موارد، دلایل پزشکی سقط جنین اختلالات مادرزادی شدید است.

این شرایط ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ناهنجاری های ژنتیکی که می توانند بر سلامت کودک تأثیر بگذارند، مانند تریزومی 13، تریزومی 18، سندرم داون، سندرم ترنر، بیماری تای ساکس و سندرم دی جورج.
• نقایص مادرزادی از جمله نقایص شدید لوله عصبی مانند آنسفالی (عدم رشد مغز یا جمجمه)، ناهنجاری های کلیوی که منجر به کمبود مایع آمنیوتیک می شوند و نقایص قلبی با پیش بینی پذیری ضعیف پس از زایمان.
• سندرم شدید انتقال خون دوقلو به دوقلو

حفظ سلامتی مادر

کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (ACOG) توضیح می دهد که «موقعیت هایی وجود دارند که تنها   مداخله پزشکی که می تواند سلامت بیمار را حفظ کرده یا زندگی او را نجات دهد ختم بارداری به شکل سقط جنین است.»

حاملگی خارج از رحم

این شرایط یا به دلیل یک عارضه شدید بارداری یا بر اثر یک وضعیت پزشکی خطرناک برای بارداری به وجود می آید. طوری که ادامه حاملگی را خطرناک کرده یا گزینه های درمانی را محدود می کند.  

شرایط پزشکی احتمالی که ممکن است منجر به سقط درمانی شوند عبارتند از:

• حاملگی خارج از رحم یا حاملگی مولار کامل
• پارگی زودرس کیسه آب و نشت مایع آمنیوتیک قبل از رسیدن جنین به مرحله ای از رشد که بتواند در خارج از رحم زنده بماند.
• پره اکلامپسی شدید قبل از رسیدن جنین به مرحله ای از رشد که بتواند در خارج از رحم زنده بماند.
• برخی از بیماری های مزمن مانند سرطان، لوپوس، فیبروز کیستیک، فشار خون ریوی، بیماری قلبی یا بیماری کلیوی
• عفونت، خونریزی یا سپسیس

گاهی سقط جنین جهت حفظ  سلامت روان انجام می شود.

روش های ختم بارداری

پزشکان با استفاده از روش‌های ایمن، مطمئن و علمی به بارداری پایان می‌دهند. انتخاب روش سقط جنین به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله اینکه فرد در ماه چندم بارداری است و دلیل خاتمه دادن به بارداری چیست. به گفته پایگاه ACOG دو نوع اصلی سقط وجود دارد: سقط دارویی و سقط جنین با عمل جراحی.

سقط دارویی

 در سقط دارویی معمولا از دو نوع دارو برای پایان دادن به بارداری استفاده می شود. سقط دارویی اغلب در 10 هفته اول بارداری انجام می شود. در این روش فرد دو قرص جداگانه میفپریستون و میزوپروستول مصرف می کند تا  پوشش داخلی رحم نازک شده و بارداری خاتمه پیدا کند.

اکثر افراد بر اثر سقط دارویی خونریزی شدید، لخته شدن خون و گرفتگی عضلات را تجربه می کنند. سایر عوارض جانبی مانند تهوع، اسهال، خستگی و تب خفیف هم ممکن است رخ دهد.

سقط با عمل جراحی

در سقط جنین با عمل جراحی، پزشک به صورت دستی دهانه رحم را باز کرده و با استفاده از یکسری ابزارهای خاص به بارداری خاتمه می دهد. این عمل را قبل از هفته دهم بارداری، می توان به صورت سرپایی و با استفاده از یک دستگاه ساکشن به نام آسپیراتور انجام داد. این نوع سقط جنین در اتاق عمل هم انجام می گیرد، که در آن صورت اتساع و کورتاژ (D&C) نامیده می شود.

در هفته 14 بارداری، پزشکان ممکن است از ابزارهای تخصصی و روشی به نام اتساع و تخلیه (D&E) استفاده کنند. این روش های کم تهاجمی در بیش از 99 درصد موارد موثر بوده و بسیار ایمن هستند. عوارض جانبی سقط جنین در این روش خونریزی و گرفتگی عضلات است.

مراقبت های پس از سقط جنین

صرف نظر از اینکه به چه دلایلی سقط جنین را انجام داده اید، مطمئن باشید که پزشک معالج شما به‌عنوان راهنما و مراقب در طول فرآیند همراه شما خواهد بود. او شما را جهت کسب اطلاعات بیشتر و تخصصی تر به متخصصین مختلف از جمله متخصصین زنان و زایمان، مشاوران ژنتیک، درمانگران، جراحان اطفال و متخصصان رشد اطفال معرفی خواهد کرد.

مددکاران اجتماعی یا مشاوران پری ناتال نیز به شما کمک خواهند کرد تا برای رویارویی با احساساتی که بعد از سقط جنین سراغتان می آید آمادگی داشته باشید. داشتن طیف گسترده ای از احساسات پس از سقط جنین  امری کاملا طبیعی است. افراد مختلف نسبت به سقط جنین واکنش های متفاوتی نشان می دهند، بنابراین مهم است که حتما تحت نظر یک مشاور قرار بگیرید تا در این مسیر با شما همراه باشد و از شما مراقبت کند.  

نکته کلیدی

برای سقط جنین دلایل پزشکی مختلفی از حفظ سلامتی زن باردار گرفته تا تشخیص عارضه پزشکی در جنین وجود دارد. پزشک در تمام مراحل سقط و پس از آن به عنوان راهنما همراه بیمار است و از او حمایت و مراقبت می کند.