فلوسایتومتری تکنیکی است که از فلورسانس یا پراکندگی نور برای شناسایی و اندازه گیری خواص فیزیکی و مولکول ها در یک سطح سلولی استفاده می کند. این فناوری برای طیف گسترده ای از کاربردهای بالینی از جمله شناسایی و شناسایی انواع سرطان های هماتولنفوئید مانند لوسمی و لنفوم، شناسایی نشانگرهای زیستی برای ایمونوتراپی، و شمارش سلول های مختلف مورد علاقه از جمله سلول های بنیادی و زیر مجموعه های لنفوسیتی استفاده می شود.
آزمایشگاه فلوسیتومتری بالینی رازین یک منوی تست تشخیصی جامع، از جمله ایمونوفنوتایپینگ لوسمی/لنفوم، سنجشهای پایش حداقل بیماری باقیمانده، کمیت سلولهای بنیادی CD34+، تجزیه و تحلیل زیرمجموعههای لنفوسیت، هموگلوبولینوری شبانه حملهای، هموگلوبولینوری اسفنجی شبانه حملهای، هموگلوبولینوری SeverytaryNH.
شایعترین نشانههای ایمونوفنوتایپینگ شامل سیتوپنیهای غیرقابل توضیح یا بررسی بیماران مبتلا به نئوپلاسمهای هماتولوژیک مانند لوسمی حاد، لنفوم غیر هوچکین، نئوپلاسمهای سلولی پلاسما و نئوپلاسمهای میلوئیدی است که شامل خون محیطی، مغز استخوان، مایعات بیوپسی بدن است.
این روش برای ارزیابی بدخیمی های غیر هماتولوژیک توصیه نمی شود و در برخی از نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو یا لنفوم کلاسیک هوچکین کاربرد محدودی دارد. پس از بررسی تاریخچه بالینی و/یا یافته های مورفولوژیک، یک پانل بهینه از آنتی ژن ها تحت هدایت یک هماتوپاتولوژیست انتخاب می شود.